We weten allemaal dat vastgoed nog steeds de basis en grondslag is van het functioneren van de economie in West-Europa.
Of zoals mijn vader altijd zei: 'Vastgoed, altijd goed' en daarbij onroerend goed is de grootste business op de wereld!
Wanneer het vastgoed en de grond waar het op staat niets meer waard is, dan is alles niets meer waard. Ook het geld niet.
Daarom financieren banken praktisch alleen nog maar bedrijven indien de financiering is afgedekt met de zekerheid van vastgoed.
We zien met ons allen dat de totale markt behoorlijk stil ligt.
Waardeverminderingen tot wel 20-40% en in sommige gevallen nog veel meer. Grotendeels gecreëerd door vraag en aanbod uit het verleden en speculaties op te verwachten, toekomstige waardestijgingen van onroerend goed en natuurlijk door overfinanciering door het toenmalige financieringsbeleid.
Dit heeft wereldwijd de economische crisis veroorzaakt en de daarmee gepaard gaande huidige problemen die ons allen ten deel vallen en ons voorlopig nog zullen blijven achtervolgen.
Maar de maatschappij blijft toch doordraaien, dat is zeker. Crisis of geen crisis, er zit geen stop op. De maatschappij dat zijn jij, ik en de omgeving om ons heen.
Neem daarom zelf het heft in handen en denk logisch na. Laat de B.V. werken. Met de B.V. wordt hier bedoeld: Boeren Verstand.
Handel is en blijft moeilijk, dat is altijd zo geweest en dat zal altijd zo blijven.
De overheid dwingt ons om stappen te ondernemen omdat het geld ontwaardt. Kijk naar de huidige historisch lage rente. Doen wij niets, dan krimpt ons geld en worden wij armer. Er zal in de toekomst, naar mijn idee, ook meer inflatie ontstaan anders zullen de overheden nooit meer van hun schulden afkomen. Hoe meer inflatie, hoe meer de schuld per saldo verdampt. Een niet te voorkomen toekomstscenario, dat is zeker.
Daarbij speelt natuurlijk ook het probleem van overfinanciering uit het verleden op de vastgoedmarkt door bijna alle Europese banken. Er werden financieringen verstrekt tot wel 120% van de waarde van het aan te kopen vastgoed.
Hierbij moet worden vermeld dat de Duitse banken dit probleem praktisch niet of nauwelijks kennen, omdat zij een ander financieringsbeleid hanteren. Wanneer iemand een pand koopt en deze gefinancierd wil hebben door een Duitse bank dan moet de koper 20-30% van de aankoopprijs zelf inbrengen, de rest financiert de bank. Dit was in het verleden zo en is nu nog zo. Hieruit kan men opmaken dat het financieringsbeleid, voor wat betreft vastgoed, tot wel 40 à 50% kan verschillen tussen Duitse banken en andere Europese banken.